خوانش تاریخچه عملکرد ننگین نشان میدهد این گروهک اکنون به شکلی رقتانگیز در نهایت سقوط اخلاقی به مزدوران ضدایرانی تبدیل شده و عبرتگیری از آن برای محققان سیاسی و امنیتی همیشه حائز اهمیت است.منافقین در دوران جنگ تحمیلی، ضربات زیادی به کشور وارد کردند. آنها بهعنوان جاسوسهای حرفهای در صفوف رزمندگان اسلام نفوذ کردند و اطلاعات نظامی را در اختیار ارتش عراق قرار میدادند. درواقع بخشی از بزرگترین خسارتهای اطلاعاتی آن دوران، ناشی از خیانت این گروه بود. در تحولات اخیر نیز شاهد نقشآفرینی مشابهی هستیم. در جنگ ۱۲روزه اخیر، منافقین در داخل کشور نقش ستون پنجم دشمن را ایفا کردند؛ چه در جمعآوری اطلاعات وچه درهمکاری بااسرائیل از طریق پهپادها و ابزارهای جاسوسی. این عملکرد، تلاش آشکار برای اثبات وفاداری به دشمنان جمهوری اسلامی بهویژه آمریکا و اسرائیل است. با این حال، آنچه عملکرد منافقین را فراتر از جاسوسی صرف قرار میدهد، تئوریزه کردن این خیانت و عادینمایی وطنفروشی است. این گروه که روزگاری خود را انقلابی، ضدشاه و ضدآمریکا معرفی میکرد، توانست با همین شعارها، اعتماد برخی را جلب کند اما بعدها همان نیروها را به جاسوسان حرفهای دشمنان ایران بدل ساخت. درواقع آنها با تئوریزهکردن خیانت، وطنفروشی را بهعنوان امری موجه و حتی افتخارآمیز جلوه دادند.
خطر اینجاست که افرادی که به کشور و ملت خود خیانت میکنندبهعنوان قهرمانان ملی معرفی شوند. این انحراف فکری در زمان جنگ، پس از آن و حتی امروز نیز ادامه دارد. منافقین از مبارزه با امپریالیسم، به مزدوری برای صهیونیستها رسیدهاند و آن را با افتخار اعلام میکنند. در کشوری با پیشینه قوی ملی و میهنی، تلاش برای عادیسازی خیانت و القای آن بهعنوان فرهنگی عمومی، تهدیدی جدی است.منافقین با چرخشی آشکار، از شعارهای ضداستکباری به ابزارهای اجرایی سیاستهای آمریکا تبدیل شدهاند. آنها امروز همانند شرکتهای خصوصی مزدور عمل میکنند که صرفنظر از اصول انسانی، در ازای پول به جاسوسی میپردازند. ساختار درونی این گروه، تحت تأثیر مدلهای سازمانهای مارکسیستی است؛ الگویی که در آن هر تصمیمی از رأس هرم بیچون و چرا توسط اعضا اجرا میشود. در این مدل، افراد به رباتهایی تبدیل میشوند که فاقد قدرت تحلیلند و تنها مجری دستورات بالا هستند. چنین ساختاری، انسانها را از درون تهی میکند و آنها را به ابزارهایی برای موساد و سیا بدل میسازد؛ افرادی که از مرزهای اخلاقی، ملی و انسانی عبور میکنند، بدون آنکه حتی به عواقب آن بیندیشند. این همان تهدیدی است که نباید دست کم گرفته شود.